Organy podatkowe uznają, że odszkodowania, zadośćuczynienia czy renty wypłacane przez podmioty lecznicze w związku z błędami w sztuce lekarskiej mogą dla nich stanowić koszt uzyskania przychodów.

Kosztem uzyskania przychodów są wydatki poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów (art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Na tej podstawie uznaje się, że kosztem podatkowym mogą być wydatki, które pozostają w bezpośrednim lub pośrednim związku z działalnością i przychodami podatnika, w tym także takie które mają na celu zabezpieczenie tej działalności. Wydatek w postaci odszkodowania za błąd lekarski pozostaje w związku z działalnością podmiotu leczniczego, wpisany jest w ryzyko prowadzenia działalności przez ten podmiot i tym samym powinien stanowić koszt uzyskania przychodów.

Ponadto przepisy wyłączają z kosztów podatkowych odszkodowania m.in. z tytułu wad wykonanych usług (art. 16 ust. 1 pkt 22 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, art. 23 ust. 1 pkt 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Organy podatkowe uznają jednak, że podmioty lecznicze nie zajmują się wykonywaniem usług, ale udzielaniem świadczeń zdrowotnych. W związku z tym wskazane wyłącznie nie ma do nich zastosowania.

Możliwość zaliczenia do kosztów podatkowych wydatków na odszkodowania, zadośćuczynienia i renty wypłacane przez podmioty lecznicze, zgodnie z przedstawionym wyżej stanowiskiem, potwierdzają np.:

- interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 23 października 2015 r. (sygn. IBPB-1-2/4510-383/15/AnK),

- interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 19 sierpnia 2014 r. (sygn. IBPBI/2/423-993/14/AP),

- interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 12 grudnia 2013 r. (sygn. IPPB5/423-924/13-2/KS).